Het was een sombere, regenachtige dag en ik zat in mijn kleine appartement met een kop thee. Mijn telefoon trilde met een bericht van mijn moeder:
“Hoe gaat het in België? Heb je al een baan gevonden?”
Een knoop vormde zich in mijn maag. Wat moet ik zeggen? Dat ik elke dag door vacatures bladerde zonder succes? Dat ik me hier een buitenstaander voelde? Dat ik nauwelijks mijn eigen kosten kon dekken, laat staan geld naar huis sturen?
Ik legde mijn telefoon neer en staarde uit het raam. Alles voelde zo anders — de taal, de mensen, de cultuur. En ik? Ik voelde me onzichtbaar, gewoon proberen te overleven.
De Moeilijke Start in een Vreemd Land
Ik kwam vier jaar geleden naar België, vol hoop en dromen. Maar de realiteit haalde me snel in. Zonder goede taalvaardigheden was het moeilijk om contact te maken. Mensen waren vriendelijk, ja, maar hielden altijd afstand. En zonder netwerk? Geen kans om een baan te vinden.
Ik deed het werk dat ik kon krijgen: kantoren schoonmaken, pizza’s maken, kranten bezorgen. Mijn eerste loon was ongeveer €1.650 bruto per maand, wat neerkomt op iets minder dan €1.300 netto.
Dat was nauwelijks genoeg. Mijn huur voor een klein appartementje in de rand van Antwerpen bedroeg €680 per maand. Na vaste lasten (gas, elektriciteit, verzekering, telefoon) bleef er vaak minder dan €200 over voor eten en vervoer. Soms moest ik kiezen tussen een warme maaltijd en een buskaartje.
Vrienden? Geen. De meeste avonden zat ik alleen, me afvragend of dit allemaal een fout was.
Waarom ik niet opgaf
Opgeven was nooit een optie. Ik had een droom — een beter leven.
Alles veranderde toen ik via een kennis werd gewezen op DUO for a JOB — een organisatie die jonge migranten zoals ik koppelt aan ervaren mentoren. Ik besloot me aan te melden.
Mijn mentor heette Karim. Hij werkte vroeger zelf in de IT-sector en begreep mijn situatie. Hij luisterde, gaf mij vertrouwen én wees mij op mogelijkheden die ik zelf nooit had gevonden — waaronder een praktische opleiding in webontwikkeling bij een partnerorganisatie. Dankzij hem zette ik eindelijk een stap vooruit.
De weg naar een beter leven
Samen met Karim maakte ik een plan. Hij hielp me met sollicitatiebrieven, motivatie, en zelfs taal. De grootste doorbraak kwam toen hij me motiveerde om me in te schrijven voor een gratis opleiding tot webdeveloper.
Ik was sceptisch. Mijn Nederlands was niet geweldig, en technologie voelde als iets onbereikbaars. Maar ik had niets te verliezen. Dus schreef ik me in.
De Uitdaging van Het Leren van Iets Compleet Nieuw
De eerste weken waren allesbehalve gemakkelijk. JavaScript, HTML, CSS… het voelde als een totaal andere taal binnen een andere cultuur. Maar dankzij mijn mentor van DUO for a JOB had ik altijd iemand aan mijn zijde.
Elke vrijdag volgden we samen taallessen die mijn mentor me had aangeraden. Hij hielp me niet alleen met techniek, maar ook met motivatie en structuur.
Gedurende de week volgde ik webdevelopment-cursussen die hij mij had helpen vinden, en in de avonden oefende ik thuis op mijn laptop.
Bij elke kleine overwinning — een stukje werkende code, een compliment van een docent, of een foutloos vocabulaire-examen — dacht ik:
“Hé, ik kan dit echt.”
Wat DUO for a JOB mij gaf, was veel meer dan alleen begeleiding:
• Een praktijkgerichte aanpak: Mijn mentor hielp me kiezen voor opleidingen waarin ik direct kon werken aan echte projecten. Geen eindeloze theorie, maar realistische cases.
• Hulp op elk moment: Of ik nu een technische vraag had of gewoon een moeilijke dag doormaakte, mijn mentor stond voor me klaar.
• Een netwerk en vertrouwen: Via DUO kwam ik in contact met mensen die écht begrepen waar ik vandaan kwam. Het voelde als een gemeenschap waarin ik me eindelijk thuis voelde.
Van Dromer naar Professionele Ontwikkelaar
Twee jaar later werk ik als webontwikkelaar bij een internationaal technologiebedrijf in Brussel. Wat begon als een juniorfunctie van €2.750 bruto per maand, groeide binnen anderhalf jaar uit tot meer dan €4.500 bruto — dat is ongeveer €3.200 netto.
Ik had nooit gedacht dat ik — een migrant die ooit pizza’s bezorgde voor €1.300 netto per maand — vandaag zou kunnen sparen, mijn familie ondersteunen én een echte toekomst opbouwen.
En het begon allemaal met één gesprek. Eén mentor. Eén kans via DUO for a JOB
Het was een sombere, regenachtige dag en ik zat in mijn kleine appartement met een kop thee. Mijn telefoon trilde met een bericht van mijn moeder:
“Hoe gaat het in België? Heb je al een baan gevonden?”
Een knoop vormde zich in mijn maag. Wat moet ik zeggen? Dat ik elke dag door vacatures bladerde zonder succes? Dat ik me hier een buitenstaander voelde? Dat ik nauwelijks mijn eigen kosten kon dekken, laat staan geld naar huis sturen?
Ik legde mijn telefoon neer en staarde uit het raam. Alles voelde zo anders — de taal, de mensen, de cultuur. En ik? Ik voelde me onzichtbaar, gewoon proberen te overleven.
De Moeilijke Start in een Vreemd Land
Ik kwam vier jaar geleden naar België, vol hoop en dromen. Maar de realiteit haalde me snel in. Zonder goede taalvaardigheden was het moeilijk om contact te maken. Mensen waren vriendelijk, ja, maar hielden altijd afstand. En zonder netwerk? Geen kans om een baan te vinden.
Ik deed het werk dat ik kon krijgen: kantoren schoonmaken, pizza’s maken, kranten bezorgen. Mijn eerste loon was ongeveer €1.650 bruto per maand, wat neerkomt op iets minder dan €1.300 netto.
Dat was nauwelijks genoeg. Mijn huur voor een klein appartementje in de rand van Antwerpen bedroeg €680 per maand. Na vaste lasten (gas, elektriciteit, verzekering, telefoon) bleef er vaak minder dan €200 over voor eten en vervoer. Soms moest ik kiezen tussen een warme maaltijd en een buskaartje.
Vrienden? Geen. De meeste avonden zat ik alleen, me afvragend of dit allemaal een fout was.
Waarom ik niet opgaf
Opgeven was nooit een optie. Ik had een droom — een beter leven.
Alles veranderde toen ik via een kennis werd gewezen op DUO for a JOB — een organisatie die jonge migranten zoals ik koppelt aan ervaren mentoren. Ik besloot me aan te melden.
Mijn mentor heette Karim. Hij werkte vroeger zelf in de IT-sector en begreep mijn situatie. Hij luisterde, gaf mij vertrouwen én wees mij op mogelijkheden die ik zelf nooit had gevonden — waaronder een praktische opleiding in webontwikkeling bij een partnerorganisatie. Dankzij hem zette ik eindelijk een stap vooruit.
De weg naar een beter leven
Samen met Karim maakte ik een plan. Hij hielp me met sollicitatiebrieven, motivatie, en zelfs taal. De grootste doorbraak kwam toen hij me motiveerde om me in te schrijven voor een gratis opleiding tot webdeveloper.
Ik was sceptisch. Mijn Nederlands was niet geweldig, en technologie voelde als iets onbereikbaars. Maar ik had niets te verliezen. Dus schreef ik me in.
De Uitdaging van Het Leren van Iets Compleet Nieuw
De eerste weken waren allesbehalve gemakkelijk. JavaScript, HTML, CSS… het voelde als een totaal andere taal binnen een andere cultuur. Maar dankzij mijn mentor van DUO for a JOB had ik altijd iemand aan mijn zijde.
Elke vrijdag volgden we samen taallessen die mijn mentor me had aangeraden. Hij hielp me niet alleen met techniek, maar ook met motivatie en structuur.
Gedurende de week volgde ik webdevelopment-cursussen die hij mij had helpen vinden, en in de avonden oefende ik thuis op mijn laptop.
Bij elke kleine overwinning — een stukje werkende code, een compliment van een docent, of een foutloos vocabulaire-examen — dacht ik:
“Hé, ik kan dit echt.”
Wat DUO for a JOB mij gaf, was veel meer dan alleen begeleiding:
• Een praktijkgerichte aanpak: Mijn mentor hielp me kiezen voor opleidingen waarin ik direct kon werken aan echte projecten. Geen eindeloze theorie, maar realistische cases.
• Hulp op elk moment: Of ik nu een technische vraag had of gewoon een moeilijke dag doormaakte, mijn mentor stond voor me klaar.
• Een netwerk en vertrouwen: Via DUO kwam ik in contact met mensen die écht begrepen waar ik vandaan kwam. Het voelde als een gemeenschap waarin ik me eindelijk thuis voelde.
Van Dromer naar Professionele Ontwikkelaar
Twee jaar later werk ik als webontwikkelaar bij een internationaal technologiebedrijf in Brussel. Wat begon als een juniorfunctie van €2.750 bruto per maand, groeide binnen anderhalf jaar uit tot meer dan €4.500 bruto — dat is ongeveer €3.200 netto.
Ik had nooit gedacht dat ik — een migrant die ooit pizza’s bezorgde voor €1.300 netto per maand — vandaag zou kunnen sparen, mijn familie ondersteunen én een echte toekomst opbouwen.
En het begon allemaal met één gesprek. Eén mentor. Eén kans via DUO for a JOB
Disclaimer:
Dit artikel bevat promotionele of advertentiesinhoud en is gemaakt
door Uitzendbureau Wernhout B.V. De beschreven personen en situaties
zijn fictief, maar geïnspireerd op echte verhalen van mensen die hun
ervaringen met de diensten en de resultaten die zij beweren te hebben
behaald, hebben gedeeld. De afgebeelde resultaten zijn ter illustratie
en weerspiegelen mogelijk niet de exacte resultaten die jij zou kunnen
ervaren. We raden je aan om aanvullende informatie te verzamelen
(bijvoorbeeld via onze website) voordat je beslissingen neemt op basis
van deze inhoud. Als je vragen of opmerkingen hebt over de inhoud van
dit artikel, neem dan gerust contact met ons op.
Disclaimer:
Dit artikel bevat promotionele of advertentiesinhoud en is gemaakt
door Uitzendbureau Wernhout B.V. De beschreven personen en situaties
zijn fictief, maar geïnspireerd op echte verhalen van mensen die hun
ervaringen met de diensten en de resultaten die zij beweren te hebben
behaald, hebben gedeeld. De afgebeelde resultaten zijn ter illustratie
en weerspiegelen mogelijk niet de exacte resultaten die jij zou kunnen
ervaren. We raden je aan om aanvullende informatie te verzamelen
(bijvoorbeeld via onze website) voordat je beslissingen neemt op basis
van deze inhoud. Als je vragen of opmerkingen hebt over de inhoud van
dit artikel, neem dan gerust contact met ons op.
